Σπαλομπριζόλα, entrecot, bistecca, ό,τι κι αν επιλέγετε, προφανώς ανήκετε στους λάτρεις της μπριζόλας. Ξέρετε, όμως, τις πιο δημοφιλείς επιλογές σε κάθε χώρα;

«Τηρούμε τη δίαιτα μόνο όσο περιμένουμε να ψηθεί η μπριζόλα» είχε πει ρητά η Αμερικανίδα μαγείρισσα Julia Child για να τονίσει το πόσο δύσκολο είναι ν’ αντισταθείς σε ένα ζουμερό κομμάτι μπριζόλας. Αν το καλοσκεφτείτε, δεν είχε και άδικο και επειδή αν – καλώς ή κακώς- έχετε μια κλίση προς την κρεατοφαγία, οι κάτωθεν επιλογές μάλλον θα σάς στείλουν άμεσα στον κρεοπώλη της γειτονιάς. Μην παραλείψετε να προμηθευτείτε και ένα στιβαρό κόκκινο κρασί και θυμηθείτε ότι κάθε κοπή απαιτεί και τον ανάλογο χειρισμό για να την απολαύσετε στο έπακρο. Λέμε τώρα, για την περίπτωση που ξυπνήσουμε το δεινό μάγειρα που κρύβεται μέσα σας…

bife-de-chorizo-mprizola

Bife de chorizo, Αργεντινή
Αν δεν είσαι ντόπιος ή γνώστης του αντικειμένου μπορεί και να την προσπεράσεις νομίζοντας ότι πρόκειται για κάποιο είδος ντόπιου λουκάνικου (chorizo). Η Αργεντινή φημίζεται για τις εξαιρετικές κοπές μοσχαρίσου κρέατος και το bife de chorizo είναι από τα δημοφιλέστερα κρεατοφαγικά πιάτα της χώρας, αν όχι το πιο δημοφιλές. Φτιάχνεται από κόντρα φιλέτο, είναι μεγάλη, ζουμερή και με λίγο εξωτερικό λίπος, που δίνει στον ήδη πληθωρικό της χαρακτήρα έξτρα γεύση. Κλασική της συνοδεία είναι τραγανές τηγανητές πατάτες με σάλτσα τσιμιτσούρι (με μαϊντανό, σκόρδο, ρίγανη, φυτικό λάδι και λευκό ξίδι).

bisteca-mprizola

Bistecca alla fiorentina, Ιταλία
Η μοσχαρίσια μπριζόλα μαγειρεμένη σε «φλωρεντίνικο στυλ» είναι ουσιαστικά μία T- bone μπριζόλα (ένα κομμάτι όπου ένα κόκαλο σχήματος «Τ» περιβάλλεται από τη μια πλευρά του από μπριζόλα και από την άλλη από φιλέτο) που προέρχεται από ράτσες μοσχαριών «Chianina» ή «Maremmana». Πρόκειται για κλασική συνταγή της τοσκανικής κουζίνας στην οποία η μπριζόλα ψήνεται στα κάρβουνα και αρτύζεται με αλάτι και ενίοτε με μαύρο πιπέρι και ελαιόλαδο κατ’ ευθείαν μετά την απόσυρση από τη φωτιά. Είναι πιάτο για δύο και σερβίρεται κομμένη σε χοντρά και μεγάλα κομμάτια, συνήθως ραντίζεται με λίγο λεμόνι και συνοδεύεται ιδανικά από μια απλή πράσινη σαλάτα ή φασόλια από την περιοχή της Τοσκάνης.

tomahawk-steak

Tomahawk Steak, Αυστραλία
Αν είστε λάτρεις της T- bone ή της porterhouse μπριζόλας (λέγεται και «βασίλισσα των T-bone» λόγω του ότι ουσιαστικά είναι μία μεγαλύτερη T-bone), η εν λόγω μπριζόλα ίσως ήδη να είναι και το γαστρονομικό σας «φετίχ». Απλοποιημένα, η tomahawk θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια σπαλομπριζόλα «γαλλικής κοπής» και η εντυπωσιακή άφιξή της στο τραπέζι συνοδεύεται από κάμποσα επιφωνήματα ενθουσιασμού πριν ακόμα δοκιμαστεί. Το συγκεκριμένο κομμάτι περιέχει αρκετή ποσότητα ενδομυικού λίπους, που είναι και ένα από τα σημαντικότερα ατού της απερίγραπτης γεύσης της. Ζυγίζει συνήθως 1.2 κιλά και όπως είναι κατανοητό, άνετα μοιράζεται σε δύο άτομα. Λόγω του μεγέθους της, αφήνετε να «ξεκουραστεί» για περίπου 10-15 λεπτά ενώ σερβίρεται ιδανικά από ελαφρά σοταρισμένα σε βούτυρο λαχανικά και σάλτσα μπεαρνέζ.

new-york-strip

New York Strip, Αμερική
Είναι γνωστή στην κρεατοφαγική πιάτσα και ως «New York Strip» (έτσι τη γνωρίζουν εκτός Νέας Υόρκης) ή και «Kansas City Strip Steak». Είναι ουσιαστικά κόντρα φιλέτο χωρίς το κόκκαλο, τρυφερό, απίστευτα ζουμερό, με φίνα, «βουτυράτη» γεύση και αισθητή όψη «μάρμαρου», που υποδεικνύει την καλή κατανομή ενδομυικού λίπους, που καθορίζει σημαντικά και την πληθωρική του γεύση. Σερβίρεται ιδανικά με τηγανητές πατάτες ή πράσινα λαχανικά και σάλτσα port ή οποιαδήποτε σάλτσα κόκκινου κρασιού.

kobe

Kobe Waguy, Ιαπωνία
Το ιαπωνικό μοσχάρι που συχνά αναφέρεται και ως Wagyu (Wa σημαίνει Ιαπωνικό και Gyu Μοσχάρι) είναι διάσημο για τη φίνα, έξοχη υφή του και τη γεύση του. Το Kobe χαρακτηρίζεται από έντονο ενδομυικό λίπος, που δίνει «μαρμαρώδη» υφή στο κρέας, ενώ έχει φίνα, γλυκιά γεύση και μοναδικό άρωμα. Σύμφωνα με τους παραγωγούς του, όταν δοκιμάσεις Kobe δεν το ξεχνάς ποτέ. Σερβίρεται ιδανικά με ντιπ από σάλτσα σόγιας και wasabi και ταιριάζει υπέροχα με ένα ποτήρι sake.

mprizola-ispania

Chuleton de buey, Ισπανία
Ο θρυλικός γαστρονομικός συγγραφέας Jeffrey Steingarten (σ.σ συγγραφέας του «Ο άνθρωπος που έφαγε τα πάντα» είχε κάποτε πει ότι την καλύτερη μπριζόλα της ζωής του την είχε δοκιμάσει σε εστιατόριο της Ισπανίας. Παγκόσμια έγκυρα μέσα έχουν γράψει «ύμνους» για τα steakhouses της Ισπανίας ενώ ενδεικτικά αναφέρουμε την «Guardian» που ανέδειξε ένα ισπανικό steakhouse ως το καλύτερο στον κόσμο. Το chuleton de buey, είναι από τις επιλογές που δεν λείπουν από τον κατάλογο των ισπανικών steakhouses και συγκαταλέγεται στα αγαπημένα των αμετανόητων κρεολάγνων. Με απλά λόγια πρόκειται για σπαλομπριζόλα, που έρχεται στο τραπέζι ιδανικά με ψητές πατάτες και σάλτσα ρομέσκο ενώ χωρίς το κόκκαλο θα τη συναντήσετε ως τη γνωστή «entrecot».

Δείτε επίσης
Ο γύρος του κόσμου με έναν κεφτέ
Ο γύρος του κόσμου με 1 αβγό!