Το όνομα του μπορεί να σε μπερδέψει και να σε προδιαθέσει ότι πας σε κρητικό μεζεδοπωλείο, μόλις όμως βρεθείς στην ολάνθιστη αυλή του και ρίξεις μια ματιά στο μικρό μενού, θα καταλάβεις ότι στο Τσικουδοαντάμωμα τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχει η αρμένικη κουζίνα.

Οικοδέσποινα στο Τσικουδοαντάμωμα, γιατί θα σου φερθεί περισσότερο σαν να έχεις πάει καλεσμένος σπίτι της παρά πελάτης στο μαγαζί της, η κυρία Ιζαμπέλα Μπογκοσιάν, που έχει μετατρέψει το οικογενειακό τους σουβλατζίδικο σε μία όμορφη ταβέρνα με πιάτα από την κουζίνα της Αρμενίας, που τιμούν την παράδοση της οικογένειας της. Πάντως για την ιστορία, η Κρήτη δεν τους είναι ξένη, αφού από εκεί κατάγεται ο σύζυγος της Στέλιος -ιδρυτής του σουβλατζίδικου που βρισκόταν μέχρι πρόσφατα στη θέση του μαγαζιού. Όσο για το χώρο, σκεφτείτε μια μικρή ταβέρνα, με λίγα τραπέζια εσωτερικά, αλλά με μία υπέροχη αυλή με μουριές και πολλές ζαρντινιέρες με λουλούδια περιμετρικά, σαν μια μικρή όαση ανάμεσα σε πολυκατοικίες, συνεργεία, βιοτεχνίες και την κεντρική λεωφόρο.

Την αυλή της επιλέξαμε ένα βράδυ του Οκτωβρίου, που ακόμη ο καιρός δεν θύμιζε φθινόπωρο, για να δοκιμάσουμε και εμείς τα περίφημα πιάτα της. Μας υποδέχθηκε με λιμοντσέλο σε δίσκο στρωμένο με σεμεδάκι και μας εξήγησε ένα-ένα τα πιάτα, καθώς πολλά από αυτά μας ήταν άγνωστα και για να μη μείνουμε με απορίες, πήραμε αρκετά για να έχουμε σφαιρική εικόνα. Ο κατάλογος άλλωστε είναι μικρός, καθώς όλα είναι χειροποίητα και ημέρας. Για αρχή δοκιμάσαμε σαλάτα με μαριναρισμένες κόκκινες πιπεριές με καρύδια και σκορδάκι, παρέα με αρμένικο ψωμί λαβάς και φυσικά λαχματζούν, που έρχεται σε μικρές στρογγυλές πιτούλες με λεπτή ζύμη και μία κουταλιά γιαούρτι πασπαλισμένο με πάπρικα για το γαρνίρισμα. Τα πιάτα όμως που μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις ήταν αναμφίβολα το μερτζιμεκλί που είναι στην ουσία ωμοί φακοκεφτέδες που τους πλάθει σαν σουτζουκάκια και τους σερβίρει με ψιλοκομμένη ντομάτα, κρεμμύδι και γιαούρτι, καθώς και τα ισλί κιοφτέ που θυμίζουν κίμπε ή αλλιώς κεφτεδάκια από πλιγούρι γεμιστά με κιμά, με τη διαφορά ότι αντί για τηγανητά αυτά είναι βραστά και σερβίρονται με φέτες λεμονιού για να ρίξετε πάνω τους χυμό μόλις τα ανοίξετε στη μέση. Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για δύο από τα καλύτερα πιάτα τους που τα συστήνουμε ανεπιφύλακτα -εμείς πάντως έχουμε πάρει απόφαση να τα τιμάμε κάθε φορά που θα πηγαίνουμε στο Τσικουδοαντάμωμα, στο εξής.

Πάνω που τα πιρούνια μας είχαν πάρει φωτιά, στο τραπέζι έφτασε και το «Κεμπάπ Αφροοός», όπως το γράφουν στο τραπέζι και το οποίο φτιάχνει ο Στέλιος με μοσχαρίσιο κιμά και το οποίο συνδυάσαμε με πλιγούρι με ρεβίθια και μαλλιά αγγέλων. Όντως πολύ αφράτο και γευστικό! Δεν θα μπορούσαμε όμως να φύγουμε και χωρίς να δοκιμάσουμε μαντί (τα γεμιστά ζυμαρικά με κιμά), που φτιάχνουν σε δύο εκδοχές: σουλού μαντί στην κατσαρόλα με σάλτσα ντομάτας και ταψί μαντί, κοινώς μαντί ψημένο στο φούρνο. Σερβίρονται και τα δύο με γιαούρτι και πάπρικα και φυσικά, για να επιλέξουμε το αγαπημένο μας τα δοκιμάσαμε και τα δύο και έχουμε να πούμε ότι αν και είναι αμφότερα γευστικά, τα στεγνά μαντί του ταψιού μας άρεσαν περισσότερο. Το γεύμα μας ολοκληρώθηκε με χαλβά σιμιγδαλένιο, συκαλάκι γλυκό του κουταλιού και την υπόσχεση να επιστρέψουμε σύντομα για να δοκιμάσουμε και άλλες παραδοσιακές σπεσιαλιτέ της Ιζαμπέλας!

info
Θεσσαλονίκης 9, Αγ. Ιωάννης Ρέντης, τηλ. 215 5056083. Κόστος: 15-20€ / άτομο.