Πάει ένας χρόνος τώρα που έπεσα πάνω του, τυχαία. Πάσχα ήταν και πήγαινα πεσκέσι κουλουράκια που είχα φτιάξει σε μια φίλη που δουλεύει στο κέντρο. Όταν πέρασα από μπροστά του σταμάτησα για λίγο. Το βλέμμα μου σκόνταψε στη μεγάλη βιτρίνα που ήταν στολισμένη με γλυκούς και αλμυρούς πειρασμούς, αλλά και το εξίσου μεγάλο ξύλινο τραπέζι. Δεν έχασα χρόνο και πέρασα το κατώφλι του.

αρακας

Κάπως έτσι ήταν η πρώτη μας γνωριμία με το Just Made 33 στο πεζόδρομο της Ευαγγελιστρίας. Από τότε το επισκέφτηκα πολλές φορές. Άλλες εσκεμμένα, άλλες πάλι περαστικός από την γειτονία. Μια από αυτές ήταν και αυτό το Σάββατο. Βλέπεις τα τραπεζάκια που έχει βγάλει έξω στον πεζόδρομο είναι ότι καλύτερο αυτές τις ζεστές μέρες. Να κάθεσαι και να μαζεύεις ήλιο από την μία και από την άλλη να χαζεύεις χαλαρά όλο τον πανικό που επικρατεί.

Πήγα, λοιπόν, και κάθισα στην αγαπημένη μου θέση, στο τεράστιο τραπέζι με τον επιβλητικό προβολέα που κρέμεται από πάνω του. Βλέπεις εκεί δίπλα βρίσκονται και οι μηχανές κοπής του καφέ και η μυρωδιά που βγαίνει πάντα με συναρπάζει, όποτε δεν υπήρχε καλύτερο σημείο για μένα από αυτό. Πίσω από την μπάρα – τραπέζι ο Κώστας Κομνινάκης, που πρόσφατα στο Ντουμπάι κατέκτησε την πρώτη θέση στον παγκόσμιο διαγωνισμό ibrik (κοινώς καφέ σε μπρίκι). «Σήμερα θα σου ετοιμάσω ένα Blue Mountain από την Τζαμάικα που τον έχουμε για λίγο», μου λέει ο Κώστας και εγώ συναινώ χωρίς να το σκεφτώ. Δεν λες εύκολα όχι σε καφέ φτιαγμένο από τα χέρια πρωταθλητή.

just-made33

Χάνομαι λίγο να κοιτάω τον κόσμο που δεν σταματάει να μπαίνει. Όλοι φεύγουν με κάτι στο χέρι. Μεγάλο σουξέ φυσικά έχουν τα φρυγανιστά «ανοιχτά» melted sandwiches. Ζήτησα και εγώ με την σειρά μου ένα από αυτό. Εκείνο με τα λαχανικά που το εκτιμώ ιδιαίτερα. Διπλά μου μια παρέα «έπαιζε πιο βρώμικα»: club sandwiches με κοτόπουλο και μια σος από γιαούρτι και burger αυτό το τεράστιο με το αβγό και τις ζηλευτές πατάτες είχαν κατασκηνώσει στο τραπέζι τους και εγώ μόλις που κρατήθηκα για να μην ορμίσω. Όμως συγκρατήθηκα γιατί ήξερα τι με περιμένει. Ο Αποστόλης Κρούστης, ο ιδιοκτήτης, με πλησίαζε με μια τάρτα στο χέρι. «Είναι με κιμά, καινούργια», μου λέει και την αφήνει μπροστά μου. «Με τον Ανδρέα (Λαγό) και τον Αλβέρτο (Σιμιλλίδη) είπαμε να κάνουμε κάποιες αλλαγές στον κατάλογο και δοκιμάζουμε καινούργια πιάτα», συνέχιζε να μου λέει ενώ εγώ είχα χαθεί στην νοστιμιά της τάρτας. Ευχάριστα θα την έτρωγα όλη, όμως είχα ήδη παραγγείλει την σαλάτα με φακές, φέτα, και ρόδι καθώς και τα μεθυσμένα από ουίσκι λινγκουίνι με κοτόπουλο, όποτε είπα να μη συνεχίσω.

λιγκουινι

Για την επόμενη ώρα αφοσιώθηκα στα πιάτα μου και λες και χάθηκα από τα εγκόσμια. Βλέπεις αυτά τα λινγκουίνι είναι τόσο σαγηνευτικά που δε μπορείς να μην πάρεις τα μάτια σου –το πιρούνι σου καλύτερα- από πάνω τους. Επιστρέφοντας και πάλι στην πραγματικότητα, αφού πρώτα είχα περιποιηθεί τα πιάτα μου, παρατήρησα ότι ο καφές είχε τελειώσει. Εντολή για έναν καφέ φίλτρου αυτή την φορά, μαζί με γλυκό φυσικά. Ο ταλαντούχος πιτσιρικάς ζαχαροπλάστης Χρήστος Παπαδογιάννης, που φτιάχνει τα γλυκά για το Just Made 33, δίνει ρεσιτάλ. Μιλφέιγ σε βαζάκι, όμορφα ξινή και αρωματική τάρτα λεμόνι και κέικ με σούπερ φρούτα επικαλυμμένο με κρέμα από τυρί μασκαρπόνε. Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση εδώ, είναι ότι ένα χρόνο τώρα, δεν έχουν σταματήσει να πειραματίζονται, να αλλάζουν και να καλυτερεύουν. Η ομάδα του Just Made έχει ανεβάσει πολύ τον πήχη στην περιοχή και όχι μόνο αυτό αλλά έδωσε και ζωντάνια στα απογεύματα του κέντρου όταν τα μαγαζιά κλείνουν. Δεν το λες και λίγο αυτό.

info
Ευαγγελιστρίας 33, Αθήνα, τηλ. 215 5258062. Κόστος: € 15 – 20.