Ο Ferran Adria ήρθε στην Αθήνα ως κεντρικός οµιλητής στο Συνέδριο Γαστρονοµίας της µπίρας Estrella Damm. Καλεσµένοι ήµασταν δηµοσιογράφοι, µάγειρες, σεφ και ασχολούµενοι επιχειρηµατικά µε τη γαστρονοµία. Μίλησε για δυόµιση ώρες, µε µια µικρή παρεµβολή των Ελλήνων σεφ που εργάστηκαν κοντά του στο El Bulli (Γεωργιάννα Χειλιαδάκη, Χριστόφορος Πέσκιας, Δηµήτρης Κατριβέσης).

Σίγουρα ξέρετε ποιος είναι. Ο σούπερ ήρωας της γαστρονοµίας, εκείνος που ξαναέγραψε την ιστορία από την αρχή, που άλλαξε τους κανόνες, που τους έσπασε, που ανέδειξε τη µαγειρική σε σύγχρονη τέχνη. Εχει θαυµαστές, πιστούς ακολούθους και αντιγραφείς σε όλο τον πλανήτη, όπως έχει και ορκισµένους πολέµιους που υποστηρίζουν ότι έκανε περισσότερο κακό παρά καλό στη γαστρονοµία. Δεν έχουµε ξεχάσει οι λίγο παλιότεροι τους δηµόσιους «καβγάδες» του µε τον τριάστερο, επίσης Ισπανό, Σάντι Σανταµαρία, που δεν έτρεφε σε εκτίµηση τις µοριακές ακροβασίες του.

245778

Ωστόσο τα χρόνια έχουν περάσει, το El Bulli έκλεισε στο απόγειο της δόξας του και ο Adria έχει πλέον άλλα επιχειρηµατικά πλάνα. Ηταν µετά το κλείσιµο του εστιατορίου του που πήγε στο Περού για να «βοηθήσει» ώστε η χώρα να βρει µια διακεκριµένη θέση στον παγκόσµιο γαστρονοµικό χάρτη. Συνεργάστηκε µε τον σεφ Gaston Acurio, γύρισαν την ταινία «Peru Sabe», έκανε σεµινάρια, σχηµατοποίησαν την πολυπολιτισµική γεύση του, την έβαλαν σε καλούπια, βγήκε στα Μέσα και µίλησε για την περουβιανή κουζίνα. Οπως µας είπε ο ίδιος, εκείνη την περίοδο του είχαν γίνει προτάσεις από δύο χώρες. Τελικά επέλεξε το Περού.

Και έπειτα µας µίλησε για την Ελλάδα. Μας είπε ότι έχουµε Ιστορία, πολιτισµό, ήλιο και προϊόντα. Εχουµε και δική µας κουζίνα. Αλλά έχουµε µείνει πίσω. Κανείς δεν µας αναγνωρίζει ως γαστρονοµικό προορισµό, κανείς δεν µπορεί να πει µε ξεκάθαρο τρόπο ποιο είναι το προφίλ της ελληνικής γεύσης. Και ναι µεν έχει διορθωθεί η κατάσταση στα εστιατόρια, αλλά έχουµε ακόµη πολύ και µακρύ δρόµο.

Δεν έχουµε ξεκάθαρο στόχο, δεν έχουµε καταφέρει να βάλουµε σε ένα πακέτο όλα εκείνα που έχει η Ελλάδα ώστε να κάνουµε το µεγάλο βήµα µπροστά. Ηταν ξεκάθαρος, είναι αλήθεια «Εχετε το αφήγηµα, έχετε τον τόπο, την ηλιοφάνεια και τις παραλίες, έχετε πρώτες ύλες. Αλλά δεν έχετε προϊόν».

Ξεκαθάρισε ότι η Ισπανία δεν είχε καµία ιστορία ούτε αναγνωρίσιµη γαστρονοµία, κάτι που απολάµβαναν αποκλειστικά η Ιταλία και η Γαλλία. Μέχρι που έγινε η επανάσταση και όλοι πλέον µιλούσαν για τη χώρα του. Επί της ουσίας ερωτήσεις δεν έγιναν. Ούτε κάποια σοβαρή συζήτηση ξεκίνησε εκείνη την ηµέρα στο αµφιθέατρο. Δεν ακούστηκε κάποια θέση από µάγειρα, σεφ ή εστιάτορα. Κανείς δεν πρότεινε µια συνέχεια, να κλειστεί ένα ραντεβού µεταξύ των νέων ανθρώπων που εκπροσωπούν τη γεύση µας επαγγελµατικά, να αρχίσει ένας διάλογος.
Υπήρξε µια κάποια απογοήτευση στο ακροατήριο που ο Adria δεν µας θαύµασε για την εξέλιξή µας και που δεν έδωσε µια λύση µαγική, ένα άγγιγµα µε ραβδάκι.

Από την άλλη, εγώ τον άκουσα –ή µήπως ήταν η ιδέα µου– να µας λέει ότι εκείνος µπορεί να µας «φτιάξει» µια διάσηµη γαστρονοµία αρκεί να του το ζητήσουµε. Είναι όµως αυτό που θέλουµε (και χρειαζόµαστε); Η ελληνική γαστρονοµία είναι ένα προϊόν και πρέπει να το κάνουµε θελκτικό ώστε να το πουλήσουµε µε τον σωστό τρόπο. Μπορούµε ή θέλουµε οδηγό;

245803

Δείτε επίσης

Albert Adrià: O «Ιησούς» της γαστρονομίας
Βαρκελώνη: Κοσμοπολίτικη και μποέμ