Πειραιώτης αλλά πολιτογραφημένος μόνιμος κάτοικος Κοπεγχάγης. Ο Νικόλας Στράγγας είναι ένας αληθινός σταρ της γαστρονομίας στη δεύτερη πατρίδα του, τη Δανία. Στην Ελλάδα κλέβει τις εντυπώσεις μέσα από το Bake Off του Alpha.

«Η ιδέα ότι θα γυρίσω στην Ελλάδα για να συμμετέχω στο Bake Off Greece στον Alpha ως κριτής ήταν δέλεαρ από μόνη της! Πρόκειται για μια εκπομπή που έχει μεγάλη απήχηση στο εξωτερικό και, άλλωστε, εδώ και 2 χρόνια είμαι κριτής στο Δανέζικο Bake Off για επαγγελματίες. Σκοπός είναι να δώσουμε έμπνευση στους τηλεθεατές να δημιουργήσουν γλυκά στο σπίτι, πέρα από τα συνηθισμένα», απαντά με τη χαρακτηριστική απλότητα και την ακόμα χαρακτηριστικότερη, πηγαία χαρά που διαποτίζει τον λόγο του, όταν τον ρωτώ για την απόφασή του να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη και δη για έναν τηλεοπτικό διαγωνισμό ζαχαροπλαστικής.

Πριν από αρκετά πια χρόνια ο Στράγγας βρέθηκε στην Κοπεγχάγη. Δεν επρόκειτο για σύμπτωση, τύχη ή συμπαντική συνωμοσία. Αλλά για έναν από τους σταθμούς του ταξιδιού που αποφάσισε να ακολουθήσει, προκειμένου να μάθει, να γευτεί, να ανακαλύψει. Έως τότε εργαζόταν στο ξενοδοχείο Hilton της Ρόδου κι από εκεί με τη βοήθεια ενός σεφ έφυγε αρχικά για τη Σκωτία και κατόπιν κατέληξε στη Δανία. «Εργαζόμουν για τον όμιλο Hilton και, από τη Σκωτία όπου βρισκόμουν, μου έγινε πρόταση να αναλάβω το Hilton στην Κοπεγχάγη. Τότε ξεκινούσε η περίοδος της “γαστρονομικής πρωτοπορίας” της και είχε μεγάλο επαγγελματικό ενδιαφέρον για μένα… βέβαια εκεί γνώρισα και τη γυναίκα μου, τη Lotte». Όποια κι αν είναι η ερώτηση, ο έρωτας είναι πάντα μια πειστική απάντηση. Στη Δανία δε βρήκε μόνο μια γαστρονομική σκηνή σε πλήρη άνθιση, τα χρόνια που η new nordic cuisine κατακτούσε τον κόσμο, αλλά και τον έρωτα. Η νυν σύζυγός του Λότε, με την οποία έχει αποκτήσει δύο παιδιά, ήταν ακριβώς όπως ο ίδιος φανταζόταν την ιδανική γυναίκα. Ξανθιά με γαλαζοπράσινογκρι μάτια. Αυτή είναι και η πιο αυστηρή κριτής των δημιουργιών του, αφού, όπως ο ίδιος λέει, σπανίως τρώει γλυκά. Άρα πρέπει να επινοεί τρόπους για να τη δελεάζει.

Στην Κοπεγχάγη ο Στράγγας κατάφερε να δημιουργήσει τη δική του μπουτίκ επιδορπίων, να γίνει ξακουστός για τα macaron του που έφτασαν να προηγούνται της φήμης του αλλά και να αναγνωριστεί για τη δουλειά του. Το 2011 απέσπασε το βραβείο για το “Γλυκό της Χρονιάς”, ενώ το 2012 τιμήθηκε από τη Γαστρονομική Ακαδημία της Δανίας. Πώς είναι για εκείνον το ισοζύγιο του κέρδους από τη μετανάστευση και της νοσταλγίας που κάθε ξενιτεμένος εύλογα νιώθει; «Κέρδισα πολλά.. ή καλύτερα δούλεψα σκληρά για να τα αποκτήσω! Το κυριότερο είναι νομίζω η διαφορετική οπτική για τη ζαχαροπλαστική, ο διαφορετικός τρόπος σκέψης. Νοσταλγώ πάντα την οικογένειά μου, τον ήλιο, τον τρόπο ζωής στην Ελλάδα!», απαντά. Όσο για το εάν ένιωσε ξένος ή διαφορετικός σε μια χώρα που πόρρω απέχει από τη μεσογειακή κουλτούρα και την ελληνική νοοτροπία, είναι μάλλον κατηγορηματικός. «Αν εσύ νιώθεις “ξένος”, τότε θα σε αντιμετωπίσουν έτσι!».

Άλλωστε το παιδικό όνειρό του, να εργαστεί δηλαδή στο καλύτερο εστιατόριο του κόσμου ήταν μεγαλύτερο και πιο σπουδαίο από κάθε πιθανή δυσκολία. Όσο για τα σημερινά όνειρα και τις φιλοδοξίες του ως καταξιωμένου πια pastry chef, μοιάζουν ουρανομήκη. Δικαίως. Το καταλαβαίνω όταν τον ρωτώ σε ποια διασημότητα, σε ποιον celebrity θα ήθελε να σερβίρει τα γλυκά του. «Στον Leonardo Di Caprio! Θαυμάζω την περιβαλλοντική δράση του ιδρύματος του και, έχοντας αντίστοιχες ευαισθησίες, επιδιώκω τα υλικά που χρησιμοποιώ στις συνταγές μου να είναι βιολογικά και φιλικά προς το περιβάλλον και να μην έχουν παραχθεί με εργασία ανηλίκων».