Μπορεί ο Ναπολέοντας να φημιζόταν για τις στρατηγικές του επιλογές στο πεδίο της μάχης, όμως, ήξερες πως ήταν φοβερά λεπτολόγος και προληπτικός σε ό,τι αφορούσε το φαγητό του;

Σίγουρα δεν ανήκε στην κατηγορία αυτών που αντιμετωπίζουν την ώρα του γεύματος σαν ιεροτελεστία, αφού σύμφωνα με σχετικές αναφορές έτρωγε γρήγορα αφιερώνοντας όχι περισσότερα από 15 λεπτά σε κάθε γεύμα. Συνήθιζε μάλιστα να κάνει τα πάντα σε πολύ γρήγορους ρυθμούς γι’ αυτό και προτιμούσε πιάτα απλά και εύκολα, όπως λ.χ μια πατατόσουπα ή φασόλια με κρεμμύδια. Οι σεφ του υποστήριζαν ότι υπέφερε από γαστρίτιδα, γι’ αυτό και έπρεπε να τρώει πολλά και ελαφριά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το τελευταίο του γεύμα ωστόσο δεν απαιτούσε πολύωρο μαγείρεμα, ήταν όμως ένα πιάτο μπρουτάλ και πληθωρικό, με αλληγορικό χαρακτήρα, αφού αντικατόπτριζε ξεκάθαρα -με μια γαστρονομική οπτική- την κατακτητική φύση της Γαλλίας του 19ου αιώνα. Για του λόγου το αληθές, επέλεξε χοιρινές μπριζόλες στο τηγάνι με λαρδί, νεφραμιές, συκώτι βουτηγμένο στο γάλα, ένα αβγό τηγανητό και μία ζουμερή ντομάτα ψημένη επίσης στο τηγάνι.

Δείτε το video που αναπαριστά το τελευταίο του γεύμα

Οι Ναπολεόντιες μάχες και ένα κοτόπουλο
Ο Ναπολέοντας συνήθιζε να μην τρώει πριν ή κατά τη διάρκεια μιας μάχης. Στη μάχη του Μαρέγκο, λοιπόν, στην οποία τον ακολούθησε και ο Ντουνάντ, ο Ελβετός μάγειράς του, ο κατακτητής είχε παραλείψει τα γεύματα όλης της μέρας, κάτι που προφανώς είχε σαν αποτέλεσμα να πεινάσει πολύ. Λέγεται μάλιστα ότι ο μάγειρας έστειλε αξιωματικούς στα εγκαταλελειμμένα σπίτια για να συγκεντρώσουν τρόφιμα αφού τα αποθέματά τους είχαν εξαντληθεί. Όμως επέστρεψαν σχεδόν με άδεια χέρια αφού τα μοναδικά τρόφιμα που βρήκαν ήταν ένα μικρό κοτόπουλο, μερικές καραβίδες, αβγά, σκόρδο και ντομάτες. Ο Ντουνάντ μαγείρεψε το κοτόπουλο με μια σάλτσα από ντομάτες, κρεμμύδια και σκόρδο προσθέτοντας λίγο κονιάκ από τη φιάλη του Ναπολέοντα. Στη συνέχεια μαγείρεψε τις καραβίδες στον ατμό, τηγάνισε τα αβγά και τα σέρβιρε ως γαρνιτούρα. Ο Ναπολέοντας ενθουσιάστηκε τόσο με το πιάτο καθώς το συνέδεσε με τη νίκη του και την επόμενη φορά που ο μάγειρας το ξαναέφτιαξε, αντικαθιστώντας το κονιάκ με λευκό κρασί και τις γαρίδες με μανιτάρια, του το επέστρεψε νομίζοντας ότι η αλλαγή των υλικών θα του έφερνε κακή τύχη.

Φυσικά, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες από τις ιστορίες συνταγών της εποχής, έτσι και η συγκεκριμένη είναι υπό αμφισβήτηση αφού υπάρχουν και άλλες εκδοχές για την προέλευση των συστατικών της συνταγής. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κοτόπουλο ονομάστηκε «Κοτόπουλο Μαρένγκο» και είναι πλέον μία από τις πιο φημισμένες παραδοσιακές συνταγές του Πιεμόντε.

kotopoulo

Ιδού, λοιπόν, η συνταγή για να κάνετε τη δική σας «επανάσταση» στην κουζίνα.

Κοτόπουλο Μαρέγκο
Υλικά
2 φιλέτα από στήθος κοτόπουλου σε μπουκιές)
4 καραβίδες καθαρισμένες
4 αβγά
½ φλιτζάνι νερό
4 ντομάτες μεγάλες, τριμμένες
1 κουτ. γλυκού πελτέ ντομάτας
2 κρεμμύδια μέτρια, ψιλοκομμένα
1 σκελίδα σκόρδο, ψιλοκομμένο
100ml ελαιόλαδο
½ κρασοπότηρο κονιάκ
λίγο μαϊντανό για το πασπάλισμα (προαιρετικά)
4 φέτες ψωμί μπαγιάτικο
αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Διαδικασία
Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο σε ένα τηγάνι και ροδίζετε το κοτόπουλο απ’ όλες τις πλευρές. Προσθέτετε το σκόρδο και το κρεμμύδι, φέρνετε μια-δυο βόλτες και σβήνετε με το κονιάκ. Όταν εξατμιστεί το αλκοόλ χαμηλώνετε τη φωτιά, προσθέτετε την ντομάτα, τον πελτέ και το νερό, αλατοπιπερώνετε, ανακατεύετε και σιγομαγειρεύετε το φαγητό για 25-30 λεπτά.

Όταν πλησιάζει η ώρα του σερβιρίσματος, ζεσταίνετε σε ένα άλλο τηγάνι λίγο ακόμα ελαιόλαδο και τηγανίζετε πρώτα το ψωμί και μετά τα αβγά. Αχνίζετε για λίγο τις καραβίδες. Σερβίρετε πρώτα το κοτόπουλο, βάζετε το ψωμί από πάνω, στη συνέχεια το αβγό και 1 καραβίδα ανά μερίδα και πασπαλίζετε με το μαϊντανό.