Μπορεί η ζαχαροπλαστική να απαιτεί μεγαλύτερη ακρίβεια από τη μαγειρική και κάποια γλυκά να είναι αρκετά δύσκολα στην παρασκευή τους, ωστόσο τα brownies είναι μια άλλη περίπτωση. Υποτίθεται ότι είναι εύκολα στην εκτέλεσή τους κι ότι μπορούν να τα φτιάξουν ακόμη και μικρά παιδιά, σαν ένα διασκεδαστικό και δημιουργικό παιχνίδι. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες δεξιότητες ή εξοπλισμό κουζίνας, απλώς χρειάζονται ένα μπολ και έναν φούρνο.
Παρόλα αυτά, πολλοί είναι εκείνοι που αποτυγχάνουν, καθώς δεν ξέρουν σε ποιο ακριβώς σημείο να τα βγάλουν από τον φούρνο. Δεν θα πρέπει να είναι πολύ νωρίς, για να μην βγουν πολύ μαλακά, αλλά ούτε και πολύ αργά και να στεγνώσουν τελείως. Γι’ αυτό ένα συνηθισμένο κόλπο, που κάνουμε και στα κέικ είναι να βυθίσουμε μια οδοντογλυφίδα προς το τέλος του ψησίματος.
Το μυστικό είναι στο σημείο που θα τοποθετηθεί η οδοντογλυφίδα, όχι στο κέντρο, όπως κάνουμε στα κέικ. Θα πρέπει η οδοντογλυφίδα να βυθιστεί ως τη μέση της, μεταξύ της άκρης του γλυκού και του κέντρου του και να βγει ελαφρώς «λερωμένη». Αν βγει με πολύ υγρό, τότε καταλαβαίνουμε ότι τα brownies χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Αν, όμως, βγει με λίγα βρεγμένα ψίχουλα, είναι έτοιμο, γιατί πρέπει να υπολογίσουμε και ότι το γλυκό θα συνεχίσει να σταθεροποιείται, καθώς κρυώνει. Στην περίπτωση που στο μείγμα του γλυκού χρησιμοποιήσετε σταγόνες κουβερτούρας, προσέξτε να μην πετύχετε αυτό το σημείο με την οδοντογλυφίδα, γιατί ουσιαστικά αυτό είναι απλώς λιωμένη σοκολάτα. Γι’ αυτό, είναι πιο ασφαλές να τρυπάτε με την οδοντογλυφίδα δυο- τρία διαφορετικά σημεία, πριν πάρετε την απόφαση για το αν θα βγάλετε το γλυκό από τον φούρνο ή όχι.
