Υψηλόβαθμα ή χαμηλόβαθμα; Λευκά ή ροζέ; Ισπανία, Γαλλία ή Ελλάδα; Φρέσκα ή παλαιωμένα; Ακόμη και το κρασί υπακούει στους νόμους τους μόδας.

Οι Millennials μπαίνουν σε ηλικία που επιτρέπει την κατανάλωση αλκοόλ, οι γυναίκες έχουν αναλάβει τα σκήπτρα των οινικών αγορών, ο πλανήτης θερμαίνεται όλο και περισσότερο. Αυτά και πολλά άλλα ανακατεύουν τον οινικό χάρτη και δημιουργούν νέες τάσεις στο κρασί. Ας δούμε 10 από τις σημαντικότερες.

1. Blends. Η αντίληψη ότι τα κρασιά που προέρχονται από ανάμιξη πολλών ποικιλιών είναι χαμηλής ποιότητας τείνει να εκλείψει. Ομως ο θρόνος δεν τρίζει μόνο για τα μονοποικιλιακά κρασιά, αλλά και για αυτά που προέρχονται από μία εσοδεία! Ετσι, αναμένεται να δούμε πολλές multi vintage ετικέτες, με τον Λαβύρινθο του Σκούρα να εγκαινιάζει αυτή την τάση στην εγχώρια premium κατηγορία. Ωστόσο, εκείνος που δημιούργησε πραγματική καταιγίδα είναι ο Penfolds, που με το G3 έβαλε στην ίδια φιάλη τρεις εσοδείες του μυθικού Grange του!

krasi

2. Φρέσκα κρασιά. Ο χρόνος αποκτάει όλο και λιγότερη σημασία στον φρενήρη 21ο αιώνα! Ετσι, η παλαίωση των κρασιών αφορά πλέον μια μικρή μειοψηφία παραδοσιακών οινόφιλων, με τους νέους στον χώρο να εκτιμούν όλο και λιγότερο έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες για τη φυσιογνωμία ενός κρασιού.

3. Λιγότερο αλκοόλ. Η εποχή των κρασιών που κανονικά θα έπρεπε να πληρώνουν ειδικούς φόρους οινοπνεύματος έχει φτάσει στο τέλος της. Και μπορεί ο «πολύς» Michel Rolland -ο οινοποιός που έχει συνδέσει όσο κανένας το όνομά του με τα υπέρπυκνα, υψηλόβαθμα κρασιά- να διατείνεται ότι είναι καλύτερα να πιεις ένα ποτήρι από έναν 16βαθμο δυναμίτη αντί μισή φιάλη από ένα ελαφρύ κρασάκι, οι οινόφιλοι θέλουν πλέον να βλέπουν το ποτήρι τους… μονό!

ANOIGMA sampania olivemagazinegr

4. Αφρώδη παντού. Η γοητεία των φυσαλίδων φαίνεται ότι ελκύει όλο και περισσότερους. Ισως εδώ βοηθά ιδιαίτερα η άνθηση των wine bars, μια και η κατανάλωση αφρωδών έχει συνδεθεί με την κατανάλωση σε ποτήρι. Και αν οι σαμπάνιες είναι λόγω κόστους απαγορευτικές, η Cava, το Prosecco, αλλά και τα ελληνικά αφρώδη είναι στα καλύτερά τους!

5. Οι ετικέτες εξίσου σημαντικές με το περιεχόμενο; Η εικόνα είναι σήμερα τα μισά λεφτά, οπότε το κομμάτι του packaging και ιδιαίτερα της ετικέτας είναι πιο σημαντικό από ποτέ. Η ολόλευκη ετικέτα που γράφει με καλλιγραφικά γράμματα Chablis δεν θα κάνει κανέναν μοντέρνο οινόφιλο να απελευθερώσει γι’ αυτήν το χέρι του από το iPhone. Αντίθετα, οι προκλητικές ετικέτες -χαρακτηριστική η σειρά «Mois, je m’en fous» του δικού μας Domaine Monsieur Nicolas- ανοίγουν νέους επικοινωνιακούς δρόμους.

parea-krasi-anoigma

6. Γυναίκες έτοιμες για όλα! Και για την αγορά κρασιού, μεταξύ άλλων, αφού εκείνες επιλέγουν κρασί σε μεγαλύτερα ποσοστά από ό,τι οι άνδρες. Εδώ, η κλασική, σοφιστικέ εμφάνιση της φιάλης και οι αναφορές σε οργανικές καλλιέργειες και βιωσιμότητες κερδίζουν με συντριπτικό ποσοστό τις υποσχέσεις για «γυναικεία γεύση». Ενας όρος άλλωστε που δεν υφίσταται, όπως επιβεβαιώνουν οι αμέτρητες κυρίες που απολαμβάνουν αφόρητα τανικά κρασιά, τα οποία σχεδόν κανένας άνδρας δεν θα τολμούσε να βάλει στο στόμα του!

7. Ισπανία. Η ανάγκη των Millennians να εντυπωσιάσουν έχουν φέρει στο προσκήνιο λιγότερο κλασικές χώρες και περιοχές, όπως η Ελλάδα και η Τασμανία. Ομως η μερίδα του λέοντος ανήκει στην Ισπανία, που προσφέρει σπουδαία και καταξιωμένα κρασιά σε καλές τιμές. Και παρόλο που αυτές δεν τα καθιστούν πλέον ευκαιρία, εξακολουθούν να κερδίζουν στο value τα ιερά τέρατα της Γαλλίας, της Ιταλίας ή της Καλιφόρνιας.

krasi

8. Αγγλία. Η κλιματική αλλαγή έχει καταστήσει κατάλληλες για αμπελοκαλλιέργεια περιοχές που πριν από μερικές δεκαετίες άντεχαν μόνο το κριθάρι! Και με την Αγγλία να είναι το κέντρο του παγκόσμιου κρασιού, διαμορφώνοντας τάσεις και μόδες, είναι σίγουρο ότι τα κρασιά που παράγονται στο νότιο τμήμα της χώρας θα λάβουν τόνους προβολής και «σπρωξίματος».

9. Pink Panther. Η εκρηκτική πορεία κάθε είδους ροζέ κρασιού κρατεί καλά και τα κέρδη της ροζέ βιομηχανίας είναι τόσο εντυπωσιακά, που καθιστούν αδιάφορο ακόμα και το διαμάντι της ταινίας του Blake Edwards! Στην Ελλάδα, η τάση βρίσκεται στο απόγειό της, με τουλάχιστον δύο ροζέ να βρίσκονται στην γκάμα των περισσότερων παραγωγών. Τα ανοιχτόχρωμα ροζέ τύπου Προβηγκίας κρατούν ψηλά το λάβαρο της επανάστασης, ωστόσο και τα αφρώδη διαθέτουν μια άνευ προηγουμένου δυναμική.

10. Orange, natural, πιθάρια και άλλα… Η επιστροφή σε αρχαίους τρόπους οινοποίησης και φυσικά κρασιά έχει τα τελευταία χρόνια την τιμητική της. Η βιοδυναμική καλλιέργεια βλέπει το αμπέλι ως αναπόσπαστο μέρος του σύμπαντος που επηρεάζεται από τις κινήσεις των πλανητών, τα orange wines φέρνουν την ερυθρή οινοποίηση στα λευκά, τα natural χαρίζουν την ανοιχτοσύνη αλλά και την «υγεία» που εξασφαλίζει η παντελής απουσία θειώδους, ενώ τα πιθάρια βρίσκουν τη θέση τους πλάι στα βαρέλια και τις ανοξείδωτες δεξαμενές.