
Το εμβληματικό εστιατόριο του Γιώργου Χατζηγιαννάκη στον Πύργο έχει φέτος στο τιμόνι της κουζίνας του τον βραβευμένο σεφ Θοδωρή Παπανικολάου.
Πάνε κάμποσα χρόνια από την πρώτη φορά που πέρασα την πόρτα της Μαραθιάς, συντροφιά με τη φίλη και συνάδελφο Νενέλα, σε ένα από τα ταξίδια μας στο νησί, σε αναζήτηση καλού, φρέσκου ψαριού.
Πράσινο, δροσιά, χρώμα, ωραίες μουσικές και πραγματικά καλό φαγητό στο εστιατόριο του Φώτη Σεργουλόπουλου στην Κηφισιά.
Ψηλά δέντρα και θάμνοι περικλείουν και προστατεύουν σχεδόν συνωμοτικά τον πιο ωραίο ίσως κήπο της Κηφισιάς, προσφέροντας απόλυτη ιδιωτικότητα.
Είναι λίγα τα εστιατόρια που υπηρετούν με τόση συνέπεια την αρχική τους ιδέα, που εξελίσσουν την κουζίνα τους με πρόθεμα ελληνικό χωρίς να παρασύρονται από τις σειρήνες της μόδας σε υλικά, τεχνικές και τίτλους συνταγών που κάνουν διεθνή καριέρα.
Για έναν περίεργο λόγο πάντοτε μου άρεσε να τρώω σε εστιατόρια ξενοδοχείων όταν με τους γονείς μου κάναμε τον γύρο της Ευρώπης με αυτοκίνητο -όχι μία φορά. Μεγαλώνοντας απομακρύνθηκα φυσικά από τα αδιάφορα τραπέζια τους, όμως αυτή η άνοιξη που ζει τα τελευταία χρόνια η ξενοδοχειακή εστίαση μου ταιριάζει πολύ.
«Δανείζονται» το όνομα των μυρμηγκιών στην κρητική διάλεκτο για να δηλώσουν την πίστη τους στη συνεργασία και επενδύουν στην οικολογική παραγωγή.
Ένα καθαρόαιμο wine bar στην «εξωτική» γειτονιά της πόλης, σχεδιασμένο από τον Kirios Kriton, τηρεί τις υποσχέσεις του.
Ο Μιχάλης Χάσικος είναι ίσως ο πιο αγαπημένος μου μάγειρας στο νησί. Και εννοώ έναν Κρητικό μάγειρα που μένει στον τόπο του και μαγειρεύει τοπική κουζίνα.
Ο νέος χώρος του ξενοδοχείο «Divani Caravel» φιλοδοξεί να σε κάνει τουρίστα στην πόλη σου προτείνοντας μια νέας γενιάς εμπειρία.
Είναι αλήθεια ότι η άφιξη του Ε+Ο στην Αθήνα, αδελφού εστιατορίου του συνώνυμου κοσμικού λονδρέζικου, ήταν από εκείνες που περιμέναμε με ενδιαφέρον.
Άνοιξε το 2015 στην καρδιά της παλιάς πόλης του Ηρακλείου και από τότε, κάθε φορά που βρισκόμαστε στο Ηράκλειο, το επισκεπτόμαστε.