Μπορεί οι κουζίνες στην Ελλάδα αυτήν την περίοδο να μοσχοβολούν κουραμπιέδες και μελομακάρονα που μόλις έχουν ξετρυπώσει από τον φούρνο και ετοιμάζονται να στολίσουν το γιορτινό τραπέζι, όμως αυτή η μυρωδιά φαίνεται πως μπορεί με την ίδια ευκολία να περάσει τα σύνορα, να διανύσει περίπου 2000 χιλιόμετρα και να ταξιδέψει μέχρι τη γειτονική Ιταλία και συγκεκριμένα το Μιλάνο.
Στο «Hellinikon-Prodotti Gastronomici Greci», στο μοναδικό ελληνικό delicatessen που υπάρχει αυτή τη στιγμή όχι μόνο στο Μιλάνο αλλά και σε ολόκληρη την Ιταλία, η ελληνική παράδοση μπλέκει με τη φεστιβαλική διάθεση των γιορτών, δίνοντας από τη μια στους Έλληνες που κατοικούν εκεί νοσταλγικές γεύσεις και αρώματα από την πατρίδα και από την άλλη στους ντόπιους μερικούς ακόμα έξτρα λόγους για να γνωρίσουν και να αγαπήσουν τη χώρα μας.
«Αν και στα ράφια μας έχουμε κουραμπιέδες όλο τον χρόνο, καθότι οι Ιταλοί ξετρελαίνονται με τη γεύση τους και τους αναζητούν κάθε εποχή ως γλύκισμα» μου εξηγεί ο κ. Κώστας Λαγιόπουλος, ιδιοκτήτης του “Hellinikon”, «αυτή την περίοδο, έχουν, όπως και να το κάνουμε -μαζί με τα μελομακάρονα που τα φέρνουμε μόνο τις ημέρες των γιορτών- την τιμητική τους». «Ακόμα και οι Έλληνες φοιτητές», συμπληρώνει, «που δεν καταφέρνουν να ταξιδέψουν στην Ελλάδα για τις γιορτές έρχονται και παίρνουν από εδώ τα γλυκά των Χριστουγέννων και νιώθουν για λίγο ότι γυρίζουν σπίτι και ότι χώνονται ξανά στις κουζίνες των μαμάδων και των γιαγιάδων τους».
Οι κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα και σύντομα και οι βασιλόπιτες, όπως μαθαίνω από τον κ. Λαγιόπουλο, ταξιδεύουν -τυποποιημένα όλα- από την πατρίδα του ίδιου, την Αιτωλοακαρνανία και συγκεκριμένα από το Αγρίνιο και ένα τοπικό εργαστήριο, με το οποίο συνεργάζεται χρόνια. Μεταξύ των κωδικών που είναι διαθέσιμοι στην επιχείρηση αυτές τις ημέρες είναι και τα εορταστικά καλάθια (με κουραμπιέδες, μελομακάρονα κ.λπ.) που προσφέρονται κυρίως από Έλληνες ως δώρα για τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς (ακόμα και ως εταιρικά δώρα σε επιχειρήσεις που διευθυντικές θέσεις καταλαμβάνονται από Έλληνες). Οι Ιταλοί όμως αναζητούν και τις παραδοσιακές ελληνικές βασιλόπιτες, στις οποίες όλα αυτά τα χρόνια έχουν μυηθεί, κυρίως μέσα από τις επαφές τους με Έλληνες ή μέσα από τα ταξίδια τους στη χώρα μας. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς, τηρούν τα έθιμά μας και τις κόβουν παραδοσιακά – και με το φλουρί τους- την πρώτη μέρα του χρόνου.
Forza Ελλάδα στον ιταλικό βορρά με μικρούς Έλληνες παραγωγούς
Η σχέση του Κώστα Λαγιόπουλου με την Ιταλία δεν γεννήθηκε μαζί με το «Hellinikon». Αν και ζούσε και εργαζόταν, στο παρελθόν, σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες στην Ελλάδα, είχε βρεθεί ξανά στη γειτονική μας χώρα, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 όταν σπούδαζε αρχιτεκτονική στο Μιλάνο. Στην Ιταλία, και συγκεκριμένα στο Πανεπιστήμιο του Λέτσε, σπούδασε (Σύγχρονη Λογοτεχνία) και η σύζυγός του Κωνσταντίνα Γιαννοπούλου, με την οποία σήμερα διατηρούν μαζί το ελληνικό delicatessen. «Από το 2012 μας είχε μπει η σκέψη να φύγουμε από την Ελλάδα και να φτιάξουμε ένα μαγαζί με ελληνικά προϊόντα στην Ιταλία, παρατηρώντας, κυρίως, το κενό που υπήρχε στην αγορά», μου λέει. Το 2016 τελικά το ζευγάρι μπόρεσε να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του και να εγκατασταθεί μόνιμα στο Μιλάνο, με τη φιλοσοφία αρχικά να επενδύσει σε ένα e-shop που προμηθεύει παραδοσιακές νοστιμιές της Ελλάδας σε ολόκληρη χώρα. Τελικά, πρώτα ήρθε το φυσικό κατάστημα και έπειτα γεννήθηκε το ηλεκτρονικό, το οποίο πλέον στέλνει τα προϊόντα του Hellinikon σε ολόκληρη την Ιταλία, από τον βορρά μέχρι τον νότο, και φτάνει, μάλιστα μέχρι και τη Γαλλία.
Με ποια, όμως, ελληνικά καλούδια κατάφερε το Hellinikon να μπει στις καρδιές των Ιταλών; «Κυρίως με τις ελιές Καλαμών, με τη φέτα, αλλά και με το ούζο που εδώ στην Ιταλία το λέμε λικέρ», επισημαίνει ο κ. Λαγιόπουλος. Παρ’ όλα αυτά, στα ράφια του μπορεί κανείς να αναζητήσει λογής-λογής ετικέτες διαφόρων μικρών Ελλήνων παραγωγών από διάφορες περιοχές της χώρας μας, κυρίως δε, από την πατρίδα του ιδιοκτήτη, την Αιτωλοακαρνανία. «Ταξιδεύουμε συχνά στην Ελλάδα και γνωρίζουμε από κοντά τους παραγωγούς με τους οποίους συνεργαζόμαστε», μου εξηγεί. «Γιαούρτι, φέτα, γραβιέρα και μυζήθρα, φέρνω από τον Παπαθανασίου, στο Αγρίνιο. Από το Αγρίνιο επίσης προμηθεύομαι κουλουράκια, μέλι, ελιές και ελαιόλαδο, αν και λάδι φέρνω και από την Κρήτη. Τα γλυκά του κουταλιού και οι μαρμελάδες έρχονται από ένα μικρό χωριό της Πέλλας. Οι τραχανάδες και οι χυλοπίτες από τη Βέροια, το τσίπουρο από την Πάτρα και τα κρασιά (μαλαγουζιά) από το Θέρμο».
Όπως μου εξηγεί, οι Ιταλοί πελάτες του, πριν φύγουν για τις διακοπές τους στην Ελλάδα έρχονται στο μαγαζί και αγοράζουν διάφορα ελληνικά προϊόντα για να ξέρουν τι θα ζητήσουν φτάνοντας εκεί. «Έπειτα» μου λέει «όταν επιστρέφουν μου μιλάνε, πάντα με εγκωμιαστικά σχόλια, για την ελληνική φιλοξενία και για τα φαγητά που δοκίμασαν στην Ελλάδα και έπειτα αγοράζουν από εμάς αυτά που τους εντυπωσίασαν περισσότερο».
Τον τελευταίο χρόνο, το «Hellinikon» διοργανώνει μεταξύ άλλων και μαθήματα ελληνικής γαστρονομίας. Στα workshops συμμετέχουν περίπου 20 άτομα, τα οποία υπό την καθοδήγηση Ελληνίδας μαγείρισσας ετοιμάζουν όλοι μαζί (και έπειτα τρώνε και όλοι μαζί σε ένα μεγάλο κοινόχρηστο τραπέζι) διάσημους ελληνικούς μεζέδες. «Είναι ωραίο να ταξιδεύεις εκτός ελληνικών συνόρων, τα μυστικά της κουζίνας σου. Είναι σαν να φέρνεις ένα κομμάτι της πατρίδας σου σε έναν ξένο τόπο» παραδέχεται ο κ. Λαγιόπουλος και με αυτή τη νοσταλγική διάθεση με αποχαιρετά λίγο πριν πιάσει ξανά δουλειά πίσω από τον πάγκο του «Hellinikon».
www.hellinikon.it
