Υπάρχει μια ήσυχη μεριά του Χαλανδρίου, που είναι γεμάτη με πολλές μονοκατοικίες με όμορφους κήπους. Σε μια από αυτές, που χρονολογείται από το 1940, συναντούμε το εστιατόριο Le Pavillon. Τη μαγειρική στέγη του Γάλλου σεφ Jean-Charles Métayer που έχει στήσει εδώ και αρκετά χρόνια μαζί με τον συνεταίρο και πολύ καλό φίλο του Άγγελο Κανταράτο. Αυτό το λιτά πολυτελές εστιατόριο κρύβει μια γοητευτική ηρεμία που θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή που θα βρεθείτε στον χώρο. Αυτή η ηρεμία έρχεται σε πλήρη εναρμόνιση με το μαγειρικό στιλ του σεφ. Ένα στιλ που παντρεύει τη μεσογειακή κουζίνα με τις γαλλικές τεχνικές και προσλαμβάνουσες του Métayer. Ένα στιλ, το οποίο παίζει με τις υφές, τα υλικά και τους ιδιαίτερους συνδυασμούς, που όμως συνυπάρχουν αρμονικά στα πιάτα.

Ωστόσο, ας φύγουμε από τη θεωρία και ας περάσουμε στην πράξη. Στο Le Pavillon, λοιπόν, μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε δύο degustation menu: ένα 9 και ένα 12 σταδίων. Το κάθε ένα από αυτά αποτελεί ένα μοναδικό ταξίδι στην μαγειρική φιλοσοφία του Métayer. Ένα ταξίδι που ξεκινά από τα amuse bouche (τα κεράσματα του σεφ όπως συνηθίζεται να λέγονται). Από αυτά θα μείνω στην πολύ νόστιμη «κροκέτα» σαλιγκαριού σερβιρισμένη πάνω σε μια φρέσκια αγκινάρα και στο ρολό-χωνάκι από φύλλο κρούστας με μελιτζάνα και τρούφα καθώς και τα δύο μου κέντρισαν το ενδιαφέρον.

O «κήπος λαχανικών» που ακολούθησε ήταν ένα πιάτο που συνδύαζε γη και θάλασσα σε κάθε πιρουνιά. Πικλαρισμένα λαχανικά μαζί με γαλλικό χαβιάρι d’ Aquitaine και μία φινετσάτη βινεγκρέτ φτιαγμένη από μία ουσία από το κεφάλι του θηλυκού αστακού. Ιδιαίτερα νόστιμη είναι και η καραβίδα Χαλκίδας. Ένα πιάτο με πολλές τεχνικές και πολλά στοιχεία, που αν και φαντάζει φλύαρο, δεν είναι καθόλου.

Η καραβίδα, σωστά ψημένη και ζουμερή, είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο μενού που δοκίμασα, ενώ το carpaccio χταποδιού στη βάση της αλλά και το χειροποίητο ζυμαρικό με μαύρο σουσάμι που τη συνόδευαν, συνέβαλαν σημαντικά στο γευστικό αποτέλεσμα του πιάτου. Θα μπορούσα να πω ότι το συγκεκριμένο πιάτο αντιπροσωπεύει πλήρως το ταλέντο του Γάλλου σεφ. Το ίδιο και ο καπνιστός μαύρος μπακαλιάρος, που παρουσιάζεται στον επισκέπτη με έναν εντυπωσιακό τρόπο: «βαμμένος» μαύρος από μελάνι σουπιάς και έναν αφρό πατάτας αρωματισμένο με βανίλια bourbon και gel από το μελάνι της σουπιάς.

Αντίθετα, το καλκάνι που το ψήνουν με το κόκκαλό του, δεν ήταν τόσο ζουμερό όσο θα έπρεπε. Η μαύρη τρούφα που το είχε καλύψει, θα μπορούσε να απουσιάζει, καθώς δεν πρόσδιδε κάτι στο ψάρι. Όσο για την πάπια που έρχεται καραμελωμένη με Μαυροδάφνη, κακάο και παντζάρι ήταν ένα πιάτο που με δίχασε. Βρήκα νόστιμο και πολύ ωραία ιδέα το μιλφέιγ από σελινόριζα, φρούτα του δάσους και παντζάρι που τη συνόδευε, όμως καθαυτή η πάπια ήταν λίγο σκληρή και είχε λίγο δυσάρεστη υφή. Ενδιαφέρον σε αυτό το πιάτο είχε και το μικρό ταρτάκι με μους από foie gras, πέρλες από παντζάρι και αγριοκέρασο -θα ζητούσα και δεύτερο.

Όσο για τα γλυκά, τα sticks κανέλας φέρνουν κάτι από ρυζόγαλο, ενώ το κυρίως γλυκό, που είναι παγωτό κάστανο με αφρό από ελαιόλαδο και σoς ροδιού, σκεπασμένο από ένα «γυαλί» καραμέλας, σίγουρα θα σας εντυπωσιάσει.

Σε γενικές γραμμές, θα έλεγα ότι η κουζίνα του Métayer έχει τη γαλλική φινέτσα, τις τεχνικές αλλά και τη νοστιμιά. Στο μενού υπάρχουν πιάτα που αρέσουν περισσότερο ή λιγότερο, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό. Ωστόσο, το μαγειρικό ταλέντο του σεφ δεν αμφισβητείται. Όπως δεν αμφισβητείται και η γοητεία του Le Pavillón.

info
Περικλέους 31, Χαλάνδρι, τηλ. 210 6815 774
50 -70 ευρώ χωρίς κρασί