«Και ξαφνικά πάνω στα νεύρα μου δίνω μια και μπραφ σκορπίζεται στο πάτωμα μια στίβα από χαρτιά, βιβλία και φακέλους / ξεχωρίζει τότε ανάμεσά τους ο φάκελος με το βιβλίο που είχε χαθεί στον πανικό του φετινού καλοκαιριού / το ξεφυλλίζω βιαστικά, μου περνάνε αμέσως τα νεύρα αλλά φουντώνει η ανυπομονησία να ξεμπερδέψω με τη δουλειά και να πέσω με τα μούτρα στο διάβασμα»… Ποιος το αναφέρει; Η γνωστή δημοσιογράφος γεύσης Κική Τριανταφύλλη, η οποία λατρεύει τη Νάξο και τα προϊόντα της. Και βέβαια, τα παιδιά στην «Αξιώτισσα». Τι σχέση έχει τώρα όλο αυτό με την «Μαρμίτα»; Πολύ απλά το περασμένο Σάββατο, στον τόπο του εγκλήματος, την «Αξιώτισσα» στο Καστράκι της Νάξου, είχαμε την παρουσίαση του βιβλίου “Γύρω από τη Μαρμίτα», του Γιάννη Βάσιλα. Μόνο που ο Γιάννης δεν φορούσε τη στολή του μάγειρα, αλλά κάθισε ήρεμα και άκουσε τους άλλους να μιλάνε γι’ αυτόν. Ή και να παίζουν καθώς η βιβλιοπαρουσίαση είχε και μπόλικη μουσική.

Ιδιαίτερη αντίληψη
Ακόμα και η εκδήλωση ήταν ξεχωριστή. Κάτι που σίγουρα αξίζει στον Γιάννη Βάσιλα, ο οποίος εδώ και χρόνια δίνει τη ψυχή του καθημερινά ώστε οι επισκέπτες της ταβέρνας να φεύγουν χορτασμένοι και με τις καλύτερες εντυπώσεις… Ένα από τα πρόσωπα, που έκανε την τιμή να δώσει το παρών στην εκδήλωση ήταν η καλή φίλη των παιδιών (της Σοφίας και του Γιάννη) Βάσω Σειρηνίδου η οποία είναι καθηγήτρια Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έκανε μία εντυπωσιακή αναφορά γύρω από την «Κουζινογραφία» και εμείς παραθέτουμε ένα μικρό δείγμα της ομιλίας της: «Τι να έχει άραγε να μας πει μια ακόμα “εντοπισμένη” κουζινογραφία; Επιλέγω αυτό το προκλητικό ερώτημα για να ξεκινήσω, ύστερα από μια μάλλον εκτεταμένη, αλλά απαραίτητη κατά τη γνώμη μου εισαγωγή, να μιλώ για το βιβλίο του Γιάννη Βάσιλα, Ιστορίες, Στοχασμοί και Συνταγές γύρω από τη μαρμίτα της Αξιώτισσας, ακριβώς επειδή, όπως θα επιχειρήσω να δείξω στη συνέχεια, το βιβλίο έχει όντως να μας πει κάτι διαφορετικό. Προϊόν μιας πολυετούς εμπειρίας του συγγραφέα σε διάφορες κουζίνες και κυρίως στην κουζίνα της Αξιώτισσας, το βιβλίο έχει ως βασικό σημείο αναφοράς τον τόπο. Η Νάξος υπάρχει παντού: ως φυσικός χώρος, ως γεύση, ως τρέχουσα εμπειρία, ως μνήμη• υπάρχει ακόμα και στην Κυψέλη και στον Καναδά. Όμως το βιβλίο είναι κάτι παραπάνω από μια στοχαστική αξιώτικη κουζινογραφία. Αυτό που το κάνει ξεχωριστό στο είδος του δεν είναι μόνο η πολιτική διάσταση που το διαπερνά από την αρχή μέχρι το τέλος, συναφής άλλωστε με την ιδιότητα του συγγραφέα ως πολιτικού υποκειμένου, αλλά πρωτίστως και ίσως απορρέουσα από την ιδιότητα αυτή, η ιδιαίτερη αντίληψη, που κομίζει, του τόπου ως ιστορικού χώρου».

Τροφή για σκέψη
Κρατάμε επίσης και την αναφορά του Δημήτρη Ρουσουνέλου, ενός ανθρώπου που θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους γευσιγνώστες στην Ελλάδα. Όπως σημειώνει στη δική του ιστοσελίδα: «Food for thought, ιστορίες και στοχασμοί, για πολιτικά όντα, ανθρώπους κανονικούς, με υπόσταση δηλαδή και μαγειρέματα από το καμίνι της «Αξιώτισσας» κατά κόσμον Γιάννη Βάσιλα. Ε, μα ναι! Είμαστε αυτό που τρώμε. Είμαστε αυτό που ζούμε. Είμαστε η εργασία μας. Είμαστε οι φίλοι μας. Είμαστε οι σύντροφοί μας στη ζωή. Και εν προκειμένω ο Γιάννης είναι η απόδειξη και για έναν επιπλέον λόγο, μιας και …είναι η Σοφία. Η διακριτική της άλλωστε διακονία και συνέργεια σε ό,τι σημαίνει η «Αξιώτισσα» στη σύγχρονη ιστορία της δημόσιας εστίασης των Κυκλάδων είναι καρπός μιας συντροφικής πολύχρονης συμβίωσης».

Το ευχαριστώ
Τέλος, δεν έχουμε παρά να παραθέσουμε και το «ευχαριστήριο μήνυμα» από τα παιδιά της «Αξιώτισσας» σε όσους έδωσαν το παρών στην εκδήλωση… «Μετά τη βιβλιοπαρουσίαση ακολούθησε μουσική με τον Μάκη τον Πανταζή, τον Νικολάκη μας και τον Κίμωνα από την Πάρο. Περάσαμε υπέροχα μαζί με τους δεκάδες φίλους που μας τίμησαν με την παρουσία τους. Τον παλιό φίλο μας τον Μάκη είχαμε να τον δούμε χρόνια. Ξανανταμώσαμε χτες με αγάπη και συγκίνηση που ήρθε ειδικά για τη βραδιά αυτή. Τον ευχαριστούμε θερμά.

Όπως ευχαριστούμε τον Δημήτρη Ρουσουνέλο, τη Φρατζέσκα, τον Γιώργο Ξυδάκη, τη Δέσποινα Νάζου που ήρθαν από τη Μύκονο. Τον καλό φίλο και γείτονα τα καλοκαίρια Χάρη Παπαδάκη. Τον Στέλιο το ντόκτορα, τον Σπύρο, τον Κωνσταντίνο που ακολουθεί τα μουσικά χνάρια του πατέρα του και το κάνει πολύ καλά, που ήρθαν από την Αθήνα.

Τους ξενόγλωσους φίλους μας που δεν καταλάβαιναν τη γλώσσα στις ομιλίες αλλά ένιωσαν τη γλύκα της βραδιάς και της μουσικής και μας συγκίνησαν με την γενναιοδωρία της καρδιάς τους. Ιδιαίτερα επίσης ευχαριστούμε το Νικολάκη που χάρη στη συμμετοχή του έγινε εφικτή η μουσική πλαισίωση της εκδήλωσης. Και τη Μαρία μας που μας γλύκανε με τις δημιουργίες της, πιο νόστιμο μπακλαβαδάκι δεν έχω φάει στη ζωή μου!

Όμως η αγάπη και η εκτίμηση που εισπράξαμε από τις υψηλού επιπέδου ομιλίες της Βάσως Σειρηνίδου, του Γιώργου Ξυδάκη και της μπριόζας Ελένης Αγγιναρασταχάκη μας συγκίνησαν βαθιά. Επίσης δεν ξεχνάμε την συμβολή των εργαζόμενων στο μαγαζί. Χάρη στον κόπο τους μπόρεσε να υλοποιηθεί αυτή η εκδήλωση. Σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας».